روز های آخر تابستان، یادآور کشتار زندانیان سیاسی در ایران است. کشتاری که البته به تابستان ۱۳۶۷ منحصر نیست و به عنوان ابزار سرکوبِ صدای مخالف در طول حیات جمهوری اسلامی استفاده شده و زخم های بی شماری بر جای گذاشته است. در فاصله سال های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۷ زخم ها از پی هم فرود آمده اند، مادران و پدران بسیاری در طول این سال ها به داغ چندین فرزند خود نشسته اند و کودکانی به داغ پدر و مادر خود. به یاد همه آنها روز شنبه ۲۲ سپتامبر از ساعت ۱۲ تا ۱۳ مقابل کتابخانه مرکزی و خانه فرهنگ شهر استوانگر در نروژ گرد هم می آییم.

طراح پوستر: علی چکاو