اعزام عبدالله مومنی فعال سیاسی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین به بیمارستان، بدون ارایه دلیل و به شکلی غیر متعارف متوقف شده است.*

مدتی است علیرغم صدور مجوز پزشکی قانونی و تاکید پزشکان مبنی بر لزوم اعزام عبدالله مومنی سخنگوی دربند سازمان ادوار تحکیم جهت پی گیری و انجام معاینات تشخیصی به بیمارستانی خارج از زندان اوین، از اجرایی شدنِ این امر جلوگیری بعمل می آید.

عبدالله مومنی که چهل و دومین ماه حبس خود را می گذراند طی قریب به ۳سال گذشته از حتی یک روز مرخصی محروم بوده و این در حالی است که وی از ناراحتی کلیه و مثانه و همچنین بیماری پوستی رنج می برد و اقدامات درمانی وی نیز مرتبا با اخلال از سوی دادستانی مواجه می شود.

این فعال سیاسی روز سی‌ام خرداد سال ۸۸ در محل ستاد شهروند آزاد بازداشت و بیش از سه ماه را در سلول‌های انفرادی بندهای ۲۰۹ و ۲۴۰ و زیر شکنجه به سر برد که بیش از ۴۰ روز آن در بی‌خبری کامل گذشت. وی اسفندماه‌‌ همان سال به مرخصی آمد، اما پس از بازگشت به زندان در فروردین ماه سال ۸۹، تاکنون نتوانسته به مرخصی بیاید.

او در طول مدت مرخصی هم بارها توسط بازجویانش احضار شد؛ آنها از او خواسته بودند علیه رهبران جنبش سبز و دفتر تحکیم وحدت و جنبش دانشجویی در رسانه ها و دانشگاه ها مصاحبه و سخنرانی کند، اما مومنی از پذیرش درخواست بازجوها سر باز زد و به زندان بازگشت.

*برگرفته از سایت هرانا