رفیق خشایار در سال ۱۳۲۷ در شهر ملایر متولد شد و پس از اخذ دیپلم در دانشگاه علم و صنعت نارمک ادامه تحصیل داد. در سال سوم تحصیل در این دانشگاه بود که دستگیر گردید و پس از سپری شدن یکسال از زندان به سربازی فرستاده شد وپس از چند ماه از سربازی فرار کرده و به چریکهای فدائی خلق پیوست و زندگی مخفی در پيش گرفت وسرانجام در ۲۳  فروردین سال ۵۴ در یک درگیری مسلحانه با مزدوران رژیم وابسته به امپریالیسم شاه در قزوین به شهادت رسید.
با شکل گیری جنبش نوین کمونیستی و اشاعه مارکسیسم ـ لنینیسم خلاق در بین روشنفکران انقلابی، محافل انقلابی مختلفی در سطح ایران شروع به رشد کرد. بویژه فعالیتهای دانشجوئی در سالهای ۴۵ و ۴۶ و در ادامه آنها تظاهرات به مناسبت شهادت جهان پهلوان تختی و اعتراض علیه افزایش بلیط اتوبوسهای شرکت واحد، از جمله حرکت هایی بود که در این سالها روشنفکران انقلابی را هر چه بیشتر با مبارزه آشنا ساخته و افکار آنها را شکل میداد.

چریک فدایی خلق «رفیق خشایار سنجری»

رفیق خشایار در این سالها ضمن فراگیری مارکسیسم، فعالانه با محافل گوناگون مارکسیستی ارتباط گرفته و در جهت بدست آوردن نشریات انقلابی می کوشید و با شرکت در گروههای کوهنوردی آن زمان، ارتباطات هر چه گسترده‌ تری ایجاد می نمود. در بستر این فعالیتهای مبارزاتی بود که رفیق تجربیات هرچه افزون تری در مبارزه با پلیس کسب نمود و ارادۀ آهنین‌اش در مبارزه علیه امپریالیسم و سگ های زنجیری‌اش هرچه بیشتر آبدیده گشت.

رفیق خشایار با شرکت فعال در تظاهرات بر علیه اسرائیل در جریان مسابقات فوتبال ایران و اسرائیل، و به آتش کشیدن دفتر هواپیمائی اِل آل (خط هواپیمایی اسرائیل) و تظاهرات علیه افزایش قیمت بلیط اتوبوس، به آنچه خوانده بود عمل می نمود و با کسب تجربه از آنچه که عمل می نمود خود را برای فعالیت های هرچه گسترده‌تر آماده می ساخت. در بستر این کوششها بود که با آغاز جنبش مسلحانه در ایران، يکی از سازماندهندگان اصلی تظاهرات دانشجوئی ارديبهشت ماه سال ۵۰ در دانشگاه علم و صنعت شد و در نتیجه بوسیله ساواک شاه شناسایی و دستگیر گردید. اما مقاومت اش در جریان بازجویی و عدم وجود هرگونه مدرکی دال بر ارتباط اش با جنبش مسلحانه، رژیم را مجبور ساخت که پس از یکسال زندان او را به سربازی اعزام نماید. در جریان سربازی با چریکهای فدائی خلق ارتباط گرفت و خیلی زود به صف اعضای مخفی سازمان پیوست.
سالهای مبارزه مخفی، سالهای رشد استعدادهای انقلابی رفیق بود. در جریان این سالها مصمم و خستگی ناپذیر در راه رشد سازمان از هیچ فعالیتی دریغ نورزید.  فعالیت در کنار رفقایی چون رفیق کبیر حسن نوروزی و رفیق کبیر حمید اشرف تجربیات او را در مبارزه هرچه وسیع تر ساخت. در جریان زندگی مخفی، یکبار بوسیله پلیس دستگیر شد که خود را فردی عادی جا زده و مدتی را در کنار زندانیان عادی گذراند و پس از آزادی دوباره در ارتباط با سازمان به فعالیت های خود ادامه داد.
رفیق خشایار به اعتبار جسارت و شهامت بی نظیرش، خیلی سریع به یکی از فرماندهان نظامی سازمان تبدیل شد و در چندین عملیات نظامی به خصوص در سال ۵۳ فعالانه نقش ایفاء نمود. برای نمونه میتوان از شرکت فعال او در طرح اعدام سرگرد نیک طبع شکنجه گر مزدور رژیم شاه و اعدام فاتح، سرمایه دار کارخانه جهان چیت که در سرکوب کارگران مبارز این کارخانه نقش ایفاء نموده بود یاد کرد.
در جریان فعالیتهای خستگی ناپذیرش، مسئولیت واحد قزوین به او سپرده شد و رفیق خشایار با تلاش پیگیرش در جهت آموزش رفقای این واحد و آماده سازی آنها برای فعالیت های آینده کوشش نمود و سرانجام در ۲۳ فروردین ماه سال ۵۴ از آنجا که خانه تیمی‌اش در قزوین مورد شناسایی پلیس سیاسی شاه قرار گرفته بود در جریان محاصره خانه و درگیری مسلحانه با مزدوران، پس از،  از پای درآوردن چند مزدور ساواک به شهادت رسید.
رفیق خشایار یکی از ارزنده‌ترین رفقای نظامی سازمان بود تا جائی که رفیق کبیر حمید اشرف درباره او همیشه تاکید میکرد که «رفیق خشایار از جمله رفقایی بود که از نظر نظامی حتی از مسئولیت اش نیز فراتر رفته بود.»
از دست دادن خشایار برای سازمان ضربه بزرگی بود ولی چریکهای فدائی خلق در آن دوره به اعتبار مبارزه خونین و وقفه ناپذیرشان و تئوری انقلابی راهنمای شان توانسته بودند فضای مبارزاتی را شکل دهند که هر گاه تنگی بر زمین می افتاد دست های زيادی برای برداشتن آن آماده بود تا مبارزه برای رشد انقلاب ضد امپریالیستی ـ دموکراتیک خلقهای ایران و تامین رهبری پرولتری بر آن پر شتاب به پيش رود.