همه حساب و کتاب های زندگی اش به هم می ريزد، وقتی صاحب خانه از پشت تلفن می گويد يا بايد ۴۰۰ هزار تومان روی اجاره اش بگذارد يا اين که خانه را تخليه کند. حال کسی را دارد که يک سطل آب يخ روی سرش ريخته اند، مبهوت است و نمی داند بايد چه تصميمی بگيرد.
با اين اوصاف بايد ماهانه يک ميليون و ۱۰۰ هزار تومان کرايه خانه بدهد و اين جدای از اقساط ماهانه ای است که بايد پرداخت کند. زن و شوهر کفش آهنی به پا می کنند و راهی بنگاه های مسکن می شوند. رفت و آمدی دو هفته ای که در آخر نتيجه اش می شود ماندن در همان خانه و افزودن ۴۰۰ هزار تومان به اجاره آقای موجر.

گرانی اجاره بهای ساختمان در تهران پابه پاي گرانی مسکن پيش می رود و هرسال اين مستاجرها هستند که با پيشنهادهایسرسام آور صاحب خانه ها مواجه می شوند. آن ها مجبورند مبالغی هنگفت را به عنوان اجاره بها به صاحب خانه ها بپردازند. دراين بين اما بايد مستاجر باشی و موعد تخليه خانه اجاره ای ات رسيده باشد تا حال و روز اجاره نشين ها را درک کنی.

زوج جوانی برای پيدا کردن يک آپارتمان ۸۰ متري برای رهن و اجاره به بنگاه مسکني در خيابان پاتريس لومومبا حوالی خيابان ستارخان آمده اند. مشاور املاک با حالتی قيمت ها را اعلام می کند که گويی هر فردی توان پرداخت چنين مبالغی را نداشته باشد جرمي مرتکب شده است! همراه زن و مرد از بنگاه خارج می شوم و از وضعيت اجاره ها می پرسم. قيمت های رهن کامل برای يک آپارتمان ۸۰ متری بين ۸۰ تا ۸۵ ميليون تومان است گويا اجاره ها برخلاف تاکيد سازمان تعزيرات، جهش چشمگيری داشته است. مرد جوان می گويد: يک ماه ديگر موعد تخليه خانه ای است که درآن سکونت داريم. يک آپارتمان ۸۰ متری را خرداد سال قبل ۶۰ ميليون تومان رهن کرديم ولی امسال صاحب خانه ۲۵ ميليون روی رهن خانه اش گذاشته است. زن صحبت های همسرش را ادامه می دهد و می گويد: اگر بخواهيم با همان مبلغی که سال قبل خانه اجاره کرديم امسال هم مستاجری کنيم، بايد از خانه۸۰ متری به يک آپارتمان ۶۰ متری برويم چون رهن و اجاره يک آپارتمان ۶۰ متری در اين منطقه ۳۰ ميليون تومان رهن و ماهانه ۶۵۰ هزار تومان اجاره است. حتي چند محله پايين تر هم رفتيم و يک آپارتمان ۶۰ متری با ۲۵ ميليون تومان رهن و ماهانه ۶۰۰ هزار تومان اجاره پيدا کرديم. ماهانه ۶۰۰ هزار تومان اجاره دادن کار ساده ای نيست درحالی که نزديک به ۷۰۰ هزار تومان اقساط داريم و کلي هم خرج خورد و خوراک و پوشاک و رفت و آمد مان می شود. با اين شرايط يکی از ما دو تن بايد حقوقش را برای اجاره خانه کنار بگذارد.

با اين پول پيش بايد مسکن مهر اجاره کنی
برای بررسي وضعيت اجاره مسکن در غرب تهران سری هم به بولوار فردوس می زنم. خانم جوانی همراه دختر خردسالش در يکی از بنگاه های مسکن بولوار فردوس در جست وجوی خانه ای برای رهن و اجاره است. آپارتمانی ترجيحا» دو خوابه. مشاور مسکن اول از بودجه ای که برای اين کار کنار گذاشته اند می پرسد. وقتی زن می گويد ۱۵ ميليون پول پيش دارم و می توانم ماهانه ۴۰۰ هزار تومان هم اجاره دهم با چهره ای حق به جانب می گويد: نداريم.
الان با اين پول بايد بروی مسکن مهر اجاره کنی!

زن که اعتماد به نفسش را از دست داده می پرسد خب قيمت ها چقدر است؟ شما بگو شايد بتوانيم پرداخت کنيم. مشاور املاک با ناراحتي پرونده آپارتمان های اجاره ای اش را ورق می زند و می گويد: بولوار فردوس، ۷۵ متری ۱۵ ميليون رهن ماهی يک ميليون و ۵۰ هزار تومان اجاره. بولوار فردوس غرب ۸۰ متری، ۲۰ ميليون رهن ماهی ۸۰۰ هزار تومان اجاره. گويا قيمت ها با جيب مستاجر همخوانی ندارد چون تشکر می کند و از بنگاه مسکن بيرون می رود.

۱۰۰ ميليون تومان رهن يک آپارتمان در شمال شهر
قيمت ها اما در مناطق شمالی شهر سر سام آور است و هرکسی توان کرايه خانه و آپارتمان دراين مناطق را ندارد. براي سر درآوردن از قيمت ها دراين مناطق نبايد از بودجه ات حرفی بزنی بايد بگويی هرچه باشد توان پرداختش را دارم. دراين شرايط مشاوران مسکن حاضراند پرونده های شان را برايت جست وجو کنند. بنگاه مسکن درخيابان دولت است اما مشاوران مسکن تمام پرونده های مناطق يک و ۳ شهرداری را دارند. يکی از پرونده ها مربوط به آپارتمانی درخيابان اندرزگو است آپارتماني ۶۰ متری و به قول آقای مشاور با تمام امکانات که صاحب خانه با ۲۰ ميليون تومان رهن و ماهانه يک ميليون و ۷۵۰ هزار تومان اجاره به بنگاه سپرده است. درحالی که برای من به دنبال آپارتمانی شيک و تمام امکانات می گردد آقای ميانسالی برای اجاره خانه اش به بنگاه مراجعه می کند و می گويد: دريکی از خيابان های فرعی دولت يک آپارتمان۷۵ متری دارد. مشاور املاک قيمتی برای خانه اش نمی گذارد و بدون هيچ پيش زمينه ای می گويد: چقدر برای رهن و اجاره درنظر گرفته ايد؟ مرد يک کلام می گويد: ۱۰۰ ميليون رهن کامل. تبديل هم می کنم و به ازای هر يک ميليون ۳۰ هزار تومان اجاره می گيرم. در پرونده تان ثبت کنيد امکانات کامل، فوق العاده شيک.

مشاور املاک بلافاصله پس از رفتن مرد می گويد: خانه اين آقا را ببينيد اگر خوش تان آمد برايتان تخفيف می گيرم. شايد بتوانم رهنش را تا ۹۰ ميليون هم پايين بياورم. البته يک آپارتمان هم در منطقه ولنجک هست که صاحب خانه ۹۰ ميليون رهن برايش در نظر گرفته. متراژ اش هم ۸۵ متر است.

در مسير سری هم به خيابان آفريقا می زنم تا از قيمت های اين منطقه هم مطلع شوم. مشاور املاک به سرعت پرونده هايش را برايم فهرست می کند. ۸۰ متر دو خوابه ۳۰ ميليون رهن ماهانه دوميليون تومان اجاره. ۵۰ متر يک خوابه ۲۰ ميليون رهن يک ميليون و ۴۵۰ هزار تومان اجاره.

برای تکميل شدن اطلاعات ام تصميم می گيرم سری هم به مناطق مرکزی و جنوبی تر شهر بزنم. پايين تر از ميدان منيريه و در محله اميريه وارد يکی از بنگاه های مسکن می شوم. اين جا برخلاف مشاوران مسکن شمال شهر، مشخصات آپارتمان های فروشی و اجاره ای را پشت شيشه زده اند. آپارتمان ۴۵ متری در محله اميريه ۱۴ ميليون رهن ۲۵۰ هزار تومان اجاره. ۵۵ متر يک خوابه ۱۸ ميليون رهن ماهانه ۳۰۰ هزار تومان اجاره.

درهمين حين پسر جوانی وارد بنگاه می شود و می گويد با ۲۰ ميليون چيزی برای رهن داريد، برای عروس و داماد. مشاور سرش را بالا می آورد و می گويد: ۵ ميليون بگذار روي پولت تا يک ۳۵ متری نقلی برايت اجاره کنم. پسر تشکر می کند و راهش را می کشد و می رود. سری هم به بنگاه های مسکن حوالی ميدان بهارستان می زنم. قيمت ها در اين مناطق هم تفاوت چندانی با مناطق ديگر شهر ندارد برای رهن و اجاره يک آپارتمان ۵۶ متری آن هم بدون پارکينگ و انباری، صاحب خانه ۵ ميليون تومان رهن و ماهانه ۵۰۰ هزار تومان اجاره درنظر گرفته است.

بايد از تهران بروم
يکی از متقاضيان که به گفته خودش به تمام بنگاه های مسکن منطقه سر زده می گويد: خيلی از صاحب خانه ها حاضر به اجاره خانه های شان نيستند و منتظرند تا با توجه به اين که فصل نقل و انتقال از يک ماه ديگر شروع می شود و قيمت اجاره بها بالاتر می رود خانه هايشان را به قيمت بالاتری اجاره دهند. تمام اين منطقه را گشته ام و تنها دو مورد آپارتمان ۸۰ متری برای اجاره پيدا کرده ام. يکی ۱۰ ميليون رهن ماهی يک ميليون تومان اجاره و ديگری 15ميليون رهن و ماهانه ۹۰۰ هزار تومان اجاره.
با اين شرايط فکر کنم بايد از تهران برويم. چون به هيچ وجه نمي توان از پس اجاره های سرسام آور در تهران برآمد.

هنوز چهره تازه دامادی که می خواست با ۲۰ ميليون تومان خانه ای رهن کند و زندگی اش را شروع کند مقابل چشمانم است. مرد جوانی که معلوم بود نتوانسته است با تمام پس اندازش خانه ای برای اجاره پيدا کند. به راستی در اين آشفته بازار مسکن در تهران و ديگر کلان شهرها که هر فردی برای خانه اش خود اجاره تعيين می کند تکليف مستاجرها و جوانانی که می خواهند تشکيل خانواده دهند چيست؟ ای کاش مسئولان خودرا جای مردمی می گذاشتند که پايان هر ماه کابوس اجاره خانه و پايان هرسال کابوس پيدا کردن خانه ای جديد کانون خانواده شان را پرتلاطم می کند.*

*برگرفته از سایت اتحاديه آزاد کارگران ایران