یک فعال صنفی حقوق کارگران زن در آذربایجان شرقی به تشریح تفاوت استفاده از نیروی کار زنان در کلان‌شهرها و شهرهای کوچک پرداخت و گفت: در روستاها و شهرهای کوچک کارفرمایان زنان کارگر غالباً پدر، همسر و یا برادران آن‌ها هستند و به همین خاطر وضعیت دستمزد و بیمه آن‌ها مشخص نیست و در بیشتر موارد از حقوق قانونی برخوردار نمی‌شوند.
«سیما اصغری» دبیر اتحادیه زنان کارگر آذربایجان شرقی در تشریح شرایط کار زنان کارگر در روستاها و شهرهای کوچک گفت: بیشتر زنان کارگر در شغل‌های فصلی و به صورت روزمزد کار می‌کنند و طبیعت این قبیل کار‌ها به گونه‌ای است که امنیت شغلی پایینی دارند و تضمینی برای اجرای قانون کار و حفظ حقوق این کارگران وجود ندارد.
این فعال کارگری ادامه داد: مساله مهمی که در بحث زنان کارگر باید در نظر گرفت، تفاوت میان وضعیت زنان کارگر در کلان شهر‌ها با روستاها یا شهرهای کوچک است. در شهرهای بزرگ تخصص و مهارت اهمیت بیشتری دارد و حمایت‌های قانونی از کارگران بیشتر است اما در روستاها و شهرهای کوچک اغلب کارفرمایان همسر، پدر و یا برادران زنان کارگر هستند که وضعیتی خاص را به وجود می‌آورد.
دبیر اتحادیه زنان کارگر آذربایجان شرقی در بخش دیگری از این گفتگو با اشاره به مشکلات زنان سرپرست خانوار گفت: یکی از اقشار زنان کارگر که وضعیت نا‌بسامانی دارند زنان سرپرست خانوار هستند. بهزیستی و کمیته امداد حمایت‌هایی از آن‌ها می‌کنند، اما برای زنان سرپرست خانواری که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند این حمایت‌ها دردی را دوا نمی‌کند.*
*برگرفته از سایت اخبار و گزارشات کارگری
پریسکه 