یاد یاران یاد باد!
۲۶ اردیبهشت هر سال، یاد آور پر پر شدن دو شکوفه سرخ، دو جان شیرین فدایی، ارژنگ و ناصر شایگان شام اسبی به دست مزدوران ساواک رژیم ضد خلقی شاه است که در جریان حمله آنان به یکی از پایگاه های چریک‌های فدایی خلق ایران در تهران در سال ۱۳۵۵ با گلوله های دژخیمان پهلوی به خون غلطیدند.
مادر دلیر این نهال های سرخ، چریک فدایی خلق «فاطمه سعيدی»، (رفیق مادر) بود که در آن مقطع، خود در چنگال شب پرستان در سیاه چال‌های رژیم ستم شاهی به سر می برد و در زمان جان باختن دو جگر گوشه نازنین اش، جان اش هنوز از تیغ شکنجه های وحشیانه مزدوران ساواک التیام نیافته بود.
آنچه در این ویدئو ملاحظه می کنید، روایت مختصری از داستان مقاومت و پایداری رفیق مادر است که جلوه هایی از زندگی کوتاه ولی درخشان فرزندان فدایی وی یعنی «دانه» و «جوانه» نیز در آن منعکس شده است.
«دانه» و «جوانه» گران‌بهایی، که آن‌گاه که بودند، با عصاره جان شان، کشت‌زار لایتناهی مبارزات معاصر مردم ما را به وسع و توان خویش سیراب ساختند و هنگامی که رفتند نیز، بذرهای ماندگار آن غنچه های پر پر شده، در توالی فصل‌های تاریخ هزاران هزار نهال سرخ دیگر را در مبارزه با اهریمن پروراند.
در سی و هشتمین سالگرد جان باختن ارژنگ و ناصر، یادشان را گرامی می داریم! چرا که نام آنها در بلندترین قله های آزادی همچنان پژواک خواهد شد!
پریسکه 