رفقایی که اکثرا از منطقه‌ی چگنی خرم آباد بودند. رفقایی که ظلم را تاب نیاوردند و در مصاف با ضد خلق جان خود را در راه آزادی و برابری برای همه‌ی خلق‌های تحت ستم فدا کردند.
پس از آن‌که در خردادماه سال ۵۹، نظرات ضد انقلابی هرچه بیشتر در سازمان پرافتخار فدایی رسوخ کرد و به پابوس ارتجاع کشانده شد، این سازمان به دفاع از «خط امام» برای «شکوفایی جمهوری اسلامی» پرداخت و موجب انشعابی بزرگ در سازمان فدایی شد.
در یک نظر سنجی از مخاطبان پریسکه در مورد این پرسش، قریب به ۸۵ درصد از پاسخ دهندگان، پاسخ منفی (انقلاب پیشارو در ایران زنانه نیست.) و ۱۵ درصد پاسخ مثبت (انقلاب زنانه است.) دادند.
این نظر سنجی به صورت ناشناس انجام شده و حیطه آن هم به هیچ وجه وسیع نبوده است اما نتیجه این حرکت در حد و اندازه خودش نشان می‌دهد که تبلیغات مدیای اصلی در تحمیل شعارها و به ویژه قلب واقعیت آن‌چه که در جنبش انقلابی داخل می‌گذرد را نمی‌توان به کل جامعه تعمیم داد. به ویژه آن‌که اگر شبیه این نظر سنجی به صورت دمکراتیک و ناشناس در کانال‌های عمومی و در سطح گسترده انجام شده بود به نظر نویسنده این سطور حتما حقایق بیشتری در مورد پرسش بالا و تبلیغات مسلط به دست می‌داد.
اما خارج از بزرگی و کوچکی این نظر‌سنجی، آن‌هم در یک صفحه با مخاطبین محدود، این پرسش برای من فرصتی ایجاد کرد تا در رابطه با این موضوع مهم نکاتی را با خوانندگان و افکار عمومی که این روزها بدون شک مسایل جاری جنبش را با حساسیت تعقیب می‌کنند در میان بگذارم.
کارل مارکس به عنوان یکی از بزرگ‌ترین اندیشمندان منتقد جامعه‌ی نابرابر سرمایه‌داری می‌گوید: آزادی زن معیار سنجش آزادی جامعه است!
همچنین در جریان انقلاب روسیه که برای اولین‌بار و جلوتر از بسیاری از کشورهای پیشرفته‌ی سرمایه‌داری حق رای برای زنان و برابری آنان در بسیاری از زمینه‌ها را به رسمیت شناخت، لنین در باب شرکت زنان در انقلاب تاکید می‌کند: بدون زنان به عنوان نيمی از افراد جامعه، انقلاب امکان‌پذیر نیست، همچنان که بدون پيروزی انقلابِ طبقه کارگر، آزادی و رهایی زنان از قيد رنج و ستم ناممکن می‌باشد.
قاضی پرونده رضا انتصاری، خبرنگار و عکاس خبری و از مدیران سایت مجذوبان نور، همچنان مانع از درمان این زندانی سیاسی می‌شود. بنا به گزارش تارنمای مجذوبان نور، ارگان دراویش نعمت اللهی گنادبادی، آقای انتصاری شهریور سال گذشته در یورش نیروهای امنیتی به دفتر سایت مجذوبان نور از ناحیه انگشت دست چپ آسیب دید و به علت اینکه در روزهای نخستین آسیب دیدگی از درمان فوری و مناسب بهره‌مند نشد، اکنون از ناحیه این عضو با مشکل حرکتی جدی رو به رو شده است.*
این درحالی است که بنا به گفته خانواده آقای انتصاری، درمان انگشت آسیب دیده وی تا کنون بدون نتیجه بوده است.
تعلل در روند درمان اولیه انگشت دست وی که پارسال به هنگام دستگیری توسط نیروهای امنیتی، آسیب دید مهم‌ترین عامل بی‌نتیجه بودن درمان‌های فعلی اعلام شده است.
بنا به گفته نزدیکان این فعال حقوق دراویش گنابادی، وی روزها پس از ضرب و شتم، یک بار توسط ماموران زندان برای مداوا منتقل شد، اما عدم انجام درمان درست و کامل و بازگردان فوری او به بیمارستان مشکل دست وی را به نقصی دایمی و حل نشدنی تبدیل کرد. به خواندن ادامه دهید
پریسکه 