درسال ۱۳۳۲ در اعتراض سفر ریچارد نیکسون به ایران تظاهرات دانشجویی در دانشکده فنی تهران آغاز شد که در این تظاهرات و حمله نیروهای نظامی به داخل دانشکده، ۳ دانشجو به نامهای احمد قندچی (از طرفداران جبهه ملی)، مصطفی بزرگ نیا (عضو کمیته مرکزی سازمان جوانان حزب توده ی ایران) و مهدی شریعت رضوی (از کادرهای سازمان جوانان حزب توده ی ایران) کشته شدند. این اتفاق در( ۱۶ آذر ۱۳۳۲) اتفاق افتاد. بعد از آن واقعه، صبح هنگام ورود نیکسون، یکی از روزنامه‌ها در سر مقاله خود تحت عنوان «سه قطره خون» نامه سرگشاده‌‌ای به نیکسون نوشت. نویسنده ابتدا به سنت کهن ایرانیان اشاره کرده بود که هرگاه مهمان عزیزی برای ایرانیان ‌می‌رسد،‌ متناسب با شأن و مقام او برایش گوسفند و گاوی قربانی ‌می‌کنند و سپس خطاب به نیکسون گفته بود: آقای نیکسون ! وجود شما آنقدر گرا‌می و عزیز بود که در قدوم شما سه تن از بهترین جوانان این کشور،‌ یعنی دانشجویان دانشگاه را قربانی کردند، از آن زمان روز۱۶ آذر به عنوان روز و سنبل دانشجو نام گرفت و قبل از اینکه نظام جمهوری اسلامی به حکومت برسد و در زمان به حکومت رسیدن جمهوری اسلامی بسیار حکومت مانور براین روز داد تا باعث بدنامی نظام سابق گردد. در صورتیکه همانگونه که می بینید حتی یکی از احزاب دانشجویان کشته شده از اول حکومت جمهوری اسلامی مورد مهر نظام قرار نگرفت و حتی یک دانشجو از عوامل حزب مورد اعتماد نظام دراین واقعه کشته نشدند اما نظام به نام وبه کام خود برای کوبیدن مخالفان خود و قلع و قمع آنها و احزاب مختلف از این روز بسیار بهره برد تا به مرور زمان حنای نظام رنگ خود را از دست داد و کم کم همین روز ۱۶ آذر به روز مخالفت با نظام و در خواست اجتماعی وسیاسی و… مردم و دانشجویان تبدیل گردید و دانشجویان در این روز درخواستهای خود وجامعه را به صورت مسالمت آمیز مطرح میکردند. به خواندن ادامه دهید →