رفیق فریده غروی در سال ۱۳۳۲ در شهر بروجرد به دنیا آمد. دوران مدرسه را تا مقطع دیپلم در این شهر به پیش برد و تحصیلات خود را در دانشکده علوم دانشگاه تهران ادامه داد.
رفیق فریده در دوران دانشجویی هم‌زمان به مبارزه مخفی هم مشغول بود و ۲ ماه مانده به پایان آخرین سال تحصیلی‌اش، رسما به سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران پیوست؛ و با هم‌رزمانش در مخفی‌گاه به مبارزه مسلحانه جاری علیه ظلم و ستم و فساد حاکم بر جامعه پرداخت.
رفیق فریده به تمام معنا یک انسان کامل بود و در بی اعتنایی به مال دنیا و ساده پوشی در لباس و قناعت به حداقل‌ها و حمایت از طبقه محروم و کمک و یاری به ستم‌دیدگان کم نظیر بود. او در عمر کوتاه خود هدفش در زندگی فقط سه چیز بود و به آن احساس مسئولیت می‌کرد.
اول خود سازی (به ادامه تحصیل و کسب آگاهی سیاسی)، دوم آگاه سازی توده‌ها (درس دادن رایگان به توده‌ها و آگاه کردن جوانان) و سوم مبارزه کردن با ظالمان و سرمایه‌داران (برای به دست آوردن حقوق محرومان و تلاش در نیل به آزادی واقعی برای تمام افراد جامعه).
رفیق فریده بی باک و شجاع بود و همیشه می‌گفت: من هرگز از مرگ نهراسیده‌ام، هراس من مردن در بستر بیماری‌ست؛ و دوست دارم در یک نبرد مسلحانه [با حافظان زر و زور و مزدوران‌شان] کشته شوم، یا پس از مدت‌ها زندانی شدن، که زندان، باغ آزادگان است در راه حمایت خلق محروم، محکوم به اعدام و تیرباران شوم.
از چریک فدایی خلق رفیق فریده غروی یادداشت‌های نغزی که مبین طرز فکر و آرزوهای اجتماعی او و عشق‌اش در خدمت به خلق و شهادت در راه آسایش خلق است به جای مانده است.
سر انجام رفیق فریده غروی پس از آن که مخفی‌گاه پایگاه آن‌ها در کرج از طرف اکیپ‌های گشتی ساواک شناسایی شد، در صبح روز ۲۸ اردیبهشت‌ماه ۱۳۵۵، در حالی که خانه تیمی آن‌ها به محاصره پلیس و ساواک در آمده بود، پس از چند ساعت نبرد و تیراندازی متقابل با اصابت گلوله مزدوران رژیم سرکوب‌گر شاه، به شهادت رسید.
یادش گرامی و راهش پر ره رو باد!
بر گرفته از کتاب «یادنامه جنبش مسلحانه در لرستان»
پریسکه 